Dziewiąta zasada koncepcji Beyond Budgeting brzmi:
Spraw, by planowanie było ciągłym i całościowym procesem, a nie rocznym wydarzeniem odgórnym.
Jest to bardzo prosta zasada, która w swej istocie jest zaprzeczeniem klasycznego budżetowania operacyjnego.
Mówi ona, że planowanie powinno odbywać się w sposób ciągły. Co to oznacza? Ciągłość to w tym kontekście okresowość, czyli stosuje się planowanie w systemie kroczącym. Np. plany sporządzane są co trzy miesiące, co pół roku, ale zdarza się również, że przygotowuje się je z dnia na dzień (np. plany zużycia paliwa w firmie transportowej). Wszystko zależy od przedmiotu predykcji, niektóre elementy działalności pozostaną niezmienione przez dłuższy okres czasu (np. podatek od nieruchomości), inne zmieniają się nawet co chwilę (np. kursy walut).
Ciągłość w tym znaczeniu oznacza również to, że plany przygotowywane są zawsze wtedy, gdy jest to potrzebne. Często nie można przewidzieć zmian, które zachodzą w mikro- i makrootoczeniu – zdarza się, że są one na tyle istotne, że potrzeba wprowadzić korektę do naszych zamierzeń, lub też zupełnie je zmienić. Warto też zwrócić uwagę na to, iż inspiracja do zmiany planów nie musi pochodzić „odgórnie”, ale może być lokalna i jest to w pełni zgodne z wszystkimi zasadami zarządzania wg Beyond Budgeting.
Narzędziem ułatwiającym pełną realizacje tej zasady jest prognozowanie kroczące.
Klasyczne budżetowanie operacyjne wyklucza realizację omawianej reguły. Niemniej jednak istnieje przecież budżetowanie kroczące, którego stosowanie w pewien sposób może ograniczyć część wad budżetowania operacyjnego, gdyż umożliwia dokonywania planowania w sposób cykliczny.
Źródło: Tekst został oparty w głównej mierze na materiałach zawartych na stronie: http://bbrt.org/.