Jedną z zasad księgowych jest zasada mówiąca o wyższości treści nad formą. Związana jest ona z wyznacznikami art. 7 ust. 2 ustawy o rachunkowości. Mówi ona o ujmowaniu zdarzeń księgowych także wtedy, kiedy zostały one ujawnione między dniem bilansowym, a dniem rzeczywistego zamknięcia ksiąg rachunkowych.
Rozwijając to zagadnienie można wskazać, iż rozumienie terminu zasady księgowej o wyższości treści nad formą, jest zobowiązanie podmiotu opracowującego księgi rachunkowe, do wykazywania w księgach operacji z kontekstu gospodarczego pozostających w zgodzie z treścią oraz odzwierciedleniem rzeczywistej sytuacji ekonomicznej.
Celowością tak podejmowanych zadań jest uzyskanie stanu, w którym sprawozdanie finansowe pozwoli na rzetelne i realistyczne narysowanie sytuacji majątkowej i finansowej, a także wyników finansowych. Może się to bezpośrednio przełożyć na dane, które będą w stanie wskazywać poziom rentowności danego wycinka działalności lub w ujęciu globalnym, całości podmiotu. Zasada ta jest niezmiernie ważna, ponieważ stosowanie jej pozwoli na maksymalnie aktualny i dopracowany pogląd na sytuację.
Źródło: Rachunkowość – Zasada wiernego obrazu – b3zyr
