PODZIEL SIĘ

Analiza porównywania z najlepszymi wzorcami.

Sobańska I., Czarnecki J., Wnuk-Pel T. (2009), Rachunek kosztów. Podejście operacyjne i strategiczne, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa, s. 409.

(z ang. „wzorcowanie”); koncepcja pozwalająca na osadzenie firmy w realiach konkurencyjnego rynku. Polega ona na wyborze przez firmę wzorcowego konkurenta (lidera), który staje się układem odniesienia przy ocenie jej pozycji na rynku obecnie i w przyszłości. Jako firmę wzorcową należy uznać taką, która osiąga dużo lepsze wyniki niż analizowana firma.

Penc J. (1997), Leksykon biznesu, Agencja Wydawnicza „Placet”, Wydanie I, Warszawa, s. 40.

Proces badania, porównywania i oceny produktów, procesów lub usług z firmami uważanymi za najlepsze, który to proces umożliwia porównującej się firmie naśladowanie i usprawnianie stosowanych przez nich technik (tłumaczenie własne).

Rainborn C. A., Barfield J. T., Kinney M. R. (1996), Managerial Accounting, wyd. II, West Publishing Company, Minneapolis, Saint Paul, s. 909.

Jest również rzeczą pożądaną, by wykonywać tzw. benchmarking, czyli porównywać to, co robi się (…) z tym, co dzieje się gdzieś indziej. Oznacza to uzyskiwanie informacji na temat „najlepszej praktyki”. Czasami nie da się jej w całości przenieść do organizacji, ale przeprowadzenie badania powinno przynajmniej dostarczyć informacji na temat obszarów, które wymagają rozwoju bądź ulepszenia.

Armstrong M. (2001), Zarządzanie zasobami ludzkimi, Oficyna Ekonomiczna , Kraków, s. 82.

Sztuka odkrywania, jak i dlaczego niektóre przedsiębiorstwa funkcjonują sprawniej niż inne (Ph. Kotler). Celem benchmarkingu jest twórcze naśladowanie „najlepszych praktyk” innych przedsiębiorstw (np. po II wojnie światowej Japończycy stosowali benchmarking kopiując amerykańskie produkty i sposoby działania). Benchmarking to przede wszystkim gromadzenie i przetwarzanie informacji w celu stwierdzenia przyczyn osiągania wyższych parametrów przez inne organizacje.

Altkorn J., Kramer T. (1998), Leksykon marketingu, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, s. 30-31.