Próg rentowności (ang. breakeven point BEP)
Próg rentowności jest taką wielkością produkcji i sprzedaży, przy której przychody uzyskiwane ze sprzedaży produktów równają się kosztom własnym sprzedanych produktów.
Nowak E. (2011), Rachunkowość zarządcza w przedsiębiorstwie, CeDeWu Sp. z o.o., Wydanie I, Warszawa, s. 113.
Przy produkcji jednorodnej:
Próg rentowności Rp (wartość sprzedaży)
S – koszty stałe w okresie,
(mianownik ułamka Rp) –
stopa marży brutto dla produktu
a – jednostkowy koszt zmienny,
p – cena sprzedaży produktu.
Próg rentowności Rp objaśnia poziom przychodu ze sprzedaży, który zapewnia pokrycie kosztów zmiennych sprzedanych produktów i sumy kosztów stałych okresu, przy planowanej cenie sprzedaży i kosztach.
Próg rentowności Rx (rozmiary sprzedaży)
m – marża brutto dla produktu (p-a).
Próg rentowności Rx określa rozmiary sprzedaży produktu/usług wyrażone w jednostkach naturalnych (sztuki, metry, kilogramy, godziny itd.), które należy zrealizować przy planowanym poziomie kosztów i ceny, ażeby wynik przedsiębiorstwa był na poziomie zerowym.
Sobańska I., Czajor P., Czarnecki J., Kabalski P., Michalak J., Michalak M., Wnuk-Pel T. (2010a), Rachunkowość zarządcza. Podejście operacyjne i strategiczne, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa, 188-189.
Wielkość produkcji równoważąca przychody z kosztami stanowi próg rentowności w działalności jednostki gospodarczej, nazywany też punktem krytycznym lub punktem bez straty (break-even-point).
Wermut J. (1995), Rachunkowość zarządcza. Rachunek kosztów i wyników w podejmowaniu decyzji, Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr Sp. z o.o., Gdańsk, s. 55.
Punkt wyrównania; punkt w którym przychody ze sprzedanej produkcji są równe kosztom całkowitym (pełnym). Poniżej tego punktu przedsiębiorstwo przynosi stratę, zaś powyżej tego punktu produkcja zaczyna się opłacać, gdyż przedsiębiorstwo osiąga zysk.
Próg rentowności (BEP) może być określony ilościowo lub wartościowo, przy czym do jego wyznaczenia można zastosować odpowiednie równanie matematyczne, bądź metodę graficzną.
Penc J. (1997), Leksykon biznesu, Agencja Wydawnicza „Placet”, Wydanie I, Warszawa, s. 347.
Poziom działalności, w jednostkach lub dolarach, przy której całkowite przychody są równe sumie kosztów (tłumaczenie własne).
Rainborn C. A., Barfield J. T., Kinney M. R. (1996), Managerial Accounting, wyd. II, West Publishing Company, Minneapolis, Saint Paul, s. 910.